Soru-Cevap

işitme engelli çocukların eğitimde kullanılan bu iki yaklaşımdan hangisini benimsiyorsunuz? doğal işitsel sözel yöntemin milli eğitime bağlı ilk öğretim okullarında ne kadar kullanıldığı ve kullanılabilirliği hakkında neler düşünüyorsunuz? özellikle de anadolu üniversitesinden mezun olan veya halen okumakta olan arkadasların görüşlerini bekliyorum. teşekkürler

olsa isteyince öğretilebileceğini düşündüğüm için söylüyorum. esas konumuza gelince doğal işitsel sözel yöntemin daha sağlıklı olabileceğini düşünüyorum.hayat okullarda verilen eğitimden çok farklı.eğitimimiz ile bilgi birikimimizi kullanarak birbirimizi eğitim adına geliştirebiliriz. ünv.tartışması yapmak yerine bilgi birikimlerimizi ve farklı eğitim anlayışlarını tartışabilir ve paylaşabiliriz.anlatabilmişimdir umarım...zaten niyetim ünv.tartışması yapmak değil, asıl olan soruya cevap vermekti.

arkadaşlar galiba tartışma konusu çok farklı alanlara dağılmış durumda.anlatmaya çalıştıklarım farklı anlaşılmış. yazımın içeriği değilde neden son bir cümlenin dikkat çektiğini anlayamadım.anlatmak istediğim doğal işitsel sözel yöntem kullanılarak konuşmanın öğretilebileği idi.(tabi koşullar izin verdiği müddetçe)devlet okullarının sınırlı imkanlara sahip olduğunu biliyorum ama 3.sınıf öğrencilerinin de okuma yazmayı bilmediklerini söylemek istiyorum.haftada 4 saatlik eğitim ile eğer sadece fişler kullanılarak okuma- yazmayı öğretebildiysek, aynı eğitimi almış tüm meslektaşlarımında(ÜNV.FARKETMEZ)öğretebileceğine inanıyorum.yanlış anlaşılmasın bunu da ünv.konusunda anlaşıldığı gibi böbürlenmek için değil,sadece sınırlı imkanlarla bile

devlet okullarında çalışan arkadaşlarım için kesinlikle bir suçlama yapmıyorum.bazı şeylerin yapılmadığını ben yaşadığım şehirde görüyorum.okuma yazma malzeme istemez onu kazandırıp buradan ipucu ile sözel dile dökülebilir.ben özelde bunu haftada 2 saat ile yapabiliyorum.demek ki olabiliyor.o yüzden her şekilde kendimizi geliştirmeliyiz.gerekirse sınıf öğretmenlerinden de yardım almalıyız. ben alıyorum ve bundan da gocunmuyorum.5yıllık öğretmenim ama öğrenmeninde sonu olmadığına inanıyorum.

ben 2000 yılı anadolu üniversitesi mezunuyum.içem de ve devlet okulunda staj yaptım.şu an özel rehabilitasyonda çalışmaktayım ancak devletokullarını ve bu okullara devam eden öğrencileride bilmekteyim.öğretmenlik sadece öğrenilen kuramların uygulaması değildir.öğretmenlik öğrenciyi tanımak ve onun ihtiyaçlarına göre bir noktadan başlayıp onu başarıya getirebilmektir.ancak okullardada meslektaşlarımın çok görevlerini yaptığını düşünmüyorum.imkanları bırakın hazırlık sınıfı 1.sınıf ve 2.sınıfta çocuklar en basitinden okuma yazma öğretilebilir.çok ileri derecede işitme engellilere haftada 30 saat okuldalarsa ve bu sınıftalarsa en azından okuma öğretilebilir. bu malesef yapılmıyor.okuma yazma içinde hece kitabı tahta yeterli arkadaşlar.o okulda en azından benim dönemimin hazırladığı fiş aktvitelerine öncelikli olarak gerek yok.tahta,defter,kalem,hece kitabı yeterli.

ÖĞRETMEN ETRAFINI AYDINLATIRKEN MUM GİBİ ERİYEN DEĞİL, ETRAFINA SAÇTIĞI AYDINLIKLA İLELEBET YAŞAMAYI HEDEFLEYENDİR. değerli arkadaşlarım.öğrenemeyen öğrenci olmaz öğretemeyen öğretmen olur.öğretmenlik bir yoldur.süreçte bıraktığınız izlerle hatırlanıyoruz.İŞİTME ENGELLİ ÇOCUKLARIN KENDİ İÇLERİNDE BİR DÜNYALARI VAR.BU DÜNYA NE KADAR BÜYÜK OLABİLİR Kİ? MİLLİ EĞİTİM OKULLARININ NE KOŞULDA OLDUKLARINI BİLEN BİRİYİM.REHABİLİTASYON MERKEZLERİNİN BİRÇOĞUNUN DA ÇOCUK = PARA FELSEFESİNİ BENİMSEDİKLERİNİ GÖREREK YİNE DE BU ÇOCUKLARIN DÜNYASININ SADECE O İŞRET DİLİNİ BİLENLERLE SINIRLANMAMASI İÇİN ÇABA GÖSTERELİM.ÇÜNKÜ BU ÇOCUKLARIN BİZDEN BAŞKA UMUTLARI YOK.DÜZENLİ TEKRARLARLA BU ÇOCUKLAR DA DİLİ YAŞITLARI GİBİ ÖĞRENEBİLİRLER.DEVLET YAVAŞ YAVAŞ CİHAZ KONUSUNDA DA KOLAYLIK SAĞLAMAYA BAŞLADI.BİRAZ SABIR BİRAZ DA GAYRET ..

ben ktu yada omü farkını özel olduğumuz için değil kendini üniversitesinden dolayı farklı statüye koyanlar için söyledim.önemli olan bilgi,uygulama ve paylaşımdır.yanlış anlaşılmışım daha düzgün anlatmalıydım sorunumu sanırım.kendininin anadolu üniversitesi mezunu olduğunu söyleyen arkadaşlar sadece bu özelleriyle işitme engelli çocuğa konuşmayı öğreteceklerini söylüyorlar.bencede önemli olan üniversite değil.kendimizi nasıl geliştirebiliriz en zor şartlarda neler yapabiliriz bunu konuşmak isterdim.sayılar bizden.

arkadaşlar. buyrun bende gaziliyim ve sizi kale almıyorum desem...sizde bana şöle böle cvp verseniz...eeee. yahu deyinki biz şöle yaptık başardık,şu yanlış vs vs... bırakın magazinelliği. yahu hocalarımız bizide yüksek görmemizi sağladı ama uzaklara gideceksiniz. hiç bir hocanız yanınızda olmayacak ve siz birbirinzden yardım alacaksınız. hepimiz özel eğitimci yada türevlerinden biriyiz,bunun avantajlarını kullanalım...işe başlayınca diplomanın bir hiç,öğretilenin yetersiz ve araştırmanın en büyük kazanç olduğunu anlayacaksınız...önemli olan üniv. değil: çocuktur. unutmayın... unutursanız işi ehline bırakın,gidin çünkü siz övündüğünüz üniversitenize dahi yakışmıyorsunuz demektir... saygılar!

ARKADASLAR HANGİ ÜNİVERSİTEDEN MEZUN OLURSAK OLALIM SUNU KENDİMİZE İTİRAF EDELİM BU İŞ İŞİN İÇİNE GİRİLMEYİNCE COK FAZLA ÖĞRENİLMİYOR.OKULDA 4 YIL BOYUNCA ÖĞRENDİĞİMİZ YÖNTEMLER ANCAK COCUKLARLA BİRSEYLER PAYLASMAYA BASLADIĞIMIZ DA YERİNE OTURUYOR. YUKARIDA YAZILANLARDAN SOYLE BİR ANLAM CIKARILMASIN ANADOLU ÜN.DE DOĞAL İŞİTSEL SÖZEL YÖNTEMLE DERS ANLATIMI ÖĞRETİLİYOR OMU VE KTÜ DE İŞARETLE.. TABİ Kİ BÖYLE BİRSEY YOK.BENCE ANADOLU ÜN. TEK FARKI İÇEM GİBİ BİR YERİ OLMASI. ÖZVERİ İSTEYEN BİR İŞ VE HEPİMİZ BU İŞİ EN İYİSİYLE YAPARIZ NEDE OLSA BİZ EĞİTİMCİYİZ

bizim tek amacımız konuşmayı öğretmek değil konuşurken bilgiyle donatmak.buda omü ve katu farkı sanırım.

Ben 19 Mayıs üniversitesi 4,sınıf öğrencisiyim.yalnız ktu dede 1,5 sene okudum,içemide gezdim.şu açıkki içemin imkanları hiçbiryerde yok.anadolu üniversitesi mezunu arkadaşlar aldıkları eğitim ve uygulamadaki imkanları tabiki tartışılmaz fakat omu ve katu deki arkadaşlarım da sınırlı imkanlarla ellerinden geleni yapıyorlar.yani ANADOLU ÜNİVERSİTELİYİZ diye gururlanmanın anlamı yok.buyrun taşradaki okullarda görelim sizi anadolu üniversiteliliğiniz mi kalacak.

ilk önce merhaba demek istiyorum.sorunuza gelince, bu konuda yeni mezun olmuş bir öğretmen olarak hayatın İÇEM den çok farklı olduğunu kabul ediyorum. stajımızı çok mükemmel bir yerde yaptık.şuan da doğal işitsel sözel yöntemi kullanan özel bir rehabilitasyon merkezinde çalışmama rağmen ilk zamanlar çok zorlandığımı kabul ediyorum. işaret dilini kullanmıyorum. dil düzey,ine bağlı olarak tekrarlar ve dil edinim imkanları tanıyorum ama devlet okulundan gelen öğrencilerde bu konuda çok fazla verimli olamıyorum. zaman zaman hatta çoğu zaman işaret dilini kullamak zorunda kalıyorum.Devlete atanan arkadaşlar ise sadece tek çarelerinin işaret dili olduğunu söylüyorlar.bazen konuşmayı öğretmek yerine işaret dili öğrenmek zorunda kalınabiliyor.ama yinede işaret dili çözüm değil. sınırları zorlamalı ve en zor durumda dahi sınırlı da olsa konuşmayı öğretmeliyiz.çünkü biz ANADOLU ÜNİVERSİTESİ mezunuyuz...

hocam yanlıs anlamıssın son yazdıklarımı okuyunca netleşir demek istediğim. tabiki de kendimizi geliştirmek cok daha onemli ayrıca soyle bir avantajımız var biz çalısacağımız okulları onceden goruyoruz stajda. zor olsa gerek içem de staj yapıp devlet okulunda hayal kırıklığına uğramak. ama buda bizim elimiz de elimizin değdiği her yeri güzelleştirelim. bir yerin adı değil türkiyede ki gercek ozel eğitimcilerin basarısı konusulsun.

içemde işaret kullanmak gereksiz çocuklar konusuyor zaten. ama gelin anadolu da bir meb1e bağlı okula ders anlatılmıyor işaretsiz. cocuklar yatılı kendi işaret dilleri var. evden uzaklar gunde 6-7 saat sınıfta hocanın zorlaması dısında konusmuyorlar. demek istediğim su keske bu okulların imkanları iyileştirilse ve işaret kullanmaya gerek kalmadan doğal işitsel sözel yöntemle ders anlatalım ve içem mezunları diyorum onlarda bunu itiraf etsinler. bu basarı imkanların basarısıdır. imkansızlıkların savasan oğretmenlere allah kolaylık versin.

omü de halen okumaktayım staja gittiğim okul ise bize derslerde ve ders kitaplarında öğretilen yöntemlerin kullanıldığı içem den çok farklı meb'e bağlı bir okul.içem de her çocuk cihazlı aile eğitimi alıyor bir sınıfta en az 2 hoca var ayrıca her gün cihaz kontrolleri yapılıyor. öğretmenin istediği eğitim materyali bir gün sonra yapılıp geliyor ve bütün bunların olduğu yerde bu basarı sadece doğal işitsel sözel yöntemle olmus gibi bahsediliyor. oysa anadolu da bir devlet okuluna gelin bakın ki çoğumuz biliriz.ne cihaz ne aile eğitimi ve daha kötüsü yatılı okullar yatılı psikolojisi bozulmus cocuklar. içem bu kadar basarılı ama niye içine kapalı? sadece bir yerde? önemli olan bir başarıyı tekelde tutmak mı yoksa paylasarak çoğaltmak mı?

sıra bölemi olsun hocam..bende yeni bir forum acayım..diplomamı önemli kendini geliştirebilmek mi? eger orda ki yöntemi merak ettiyseniz bunu belirtseydiniz daha iyi olurdu..ama sanki biraz yanlıs anlasılıyor gibi.. yada ben öle anlıyom..kolay gelsin