Soru-Cevap

bu tartışmayı seçil hanımın makalesine eklenen bir yorum üzerine açma ihtiyacı hissettim. şu anda el üstünde tutmamız gerektiğini düşündüğüm dil ve konuşma terapisti arkadaşlar ilk mezunlar olarak yaklaşık 17 kişi- yaklaşık 1 yıldır çalışmaya başladılar. üzülerek belirteyim bende ciddi bir hayal  kırııklığı bıraktılar.

dil konuşma terapisti arkadaşlara bir sorum olacak. geçen yıl katıldığım kongrenizde seyhun topbaş hocanın söylemlerinden anladığım mezun olan arkadaşlar daha çok artikülasyon problemi olan normal çocuklar, geç ve güç konuşan normal çocuklar, işitme engelliler ve kekeme çocuklarla çalışmaya daha yatkınlar.

öğrenmeye hazırlık becerilerini kazanmamış bir çocukla ayna karşısında oturup dil dudak egzersizleri yapmak ne kadar doğru? sizi dinlemeyen, alıcı dili gelişmemiş bir down sendromlu çocuğa ifade edici dil çalışmak ne kadar doğru.

  MERHABA ARKADAŞLAR ÇOK FAZLA SORUN YAŞANAN VE DESTEĞE İHTİYAÇ OLAN BİR KONU;

 ÖZELLİKLE DOWN SENDROMLU ÇOCUKLARIN KONUŞMA PROBLEMLERİ İLE İLGİLİ YARARLANABİLECEİĞİMİZ BİR KAYNAK YADA DÖKÜMANINIZ VARSA PAYLAŞMAYI DÜŞÜNÜRSENİZ ÇOK SEVİNİRİM.BENDE YURT DIŞINDA YAPILAN KONUŞMA TERAPİSİ UYGULAMALARI HAKKINDA BİR GÖZLEMDE BULUNMUŞTUM.TÜRKİYEDEKİNE BENZER ÇALIŞMALARI OLDUĞUNU DAHA ÇOK DOĞAL DİL KAZANIMINA YÖNELİK ÇALIŞMALARI OLDUĞUNU GÖZLEMLEDİM ANCAK BU BENİ ÇOK TATMİN ETMEMİŞTİ..ŞİMDİDEN TEŞKKÜR EDERİM...

 Merhaba Arkadaşlar.Benimde dil ve konuşma becerileriyle ilgili form, etkinlik,sağaltım program v.s. ihtiyacım var.Özellikle KEKEMELİK ile ilgili. Elinizde varsa ve bana ulaştırırsanız çok sevinirim.Herkese iyi çalışmalar dilerim.

iyi günler arkadaşlar

ben ö.eğtim öğretmeniyim

bana dil ve konuşma becerileri ile ilgili form, etkinlik, kaynak bilgi ve buna benzer dosyalar gönderebilir misiniz acaba

göstermiş olduğunuz ilgiye şimdiden teşekkür ediyorum iyi çalışmalar diliyorum

merhaba devrim,

ben sizin açmıuş olduğunuz görüşünüze şu bakış açısından bakmak istişyorum.

söylediğiniz doğru alıcı dil becerisi olmayan çocuğa ifade edici dil gelişimini kazandırmak zordur. ancak işin her iki yönünde de çocuğa hem alıcı dil hem de ifade edici dil gelişimini kazandırabilmek için bu iki gelişim alanına çocukta ihtiyaç duyma özelliği kazandırmalıyız. yani çocuk anlama ve ifade etmenin kendi hayatında önemli bir yeri olduğunu görebilmeli. bu nedenle dil ve konuşma gelişiminde ilk adım bu doğrultuda eğitim verilmelidir. bazı insanlar vardır konuşmayı sevmezler, bazıları uzun uzun konuşmaktan hoşlanırlar. gelişimsel yetersiliği olan çocuklarda bu özellikleri taşıyor. bazıları konuşmak için istekli iken bazıları konuşmaktan hoşlanmıyor. konuşmaktan hoşlanmayan çocuk ile konuşma terapisi çalışmak zor oluyor. bu nedenle sözel dili kullanmak istemeyen gelişimsel yetersiz çocuğun bilinç altına inmek ve dilin sözel yönünü kullanmasını sağlamak gerekmektedir. burada bilinç altı önermeleri devreye girmektedir. dil gelişiminde tao yöntemi ile çocuğun konuşmayı kısa sürede ve düzgün şekilde kazandığını ben kendi öğrencilerimde yakınen kullanıyor ve olumlu sonuçlar alıyorum.

çalışmalarınızda başarılar diliyorum.

Epeydir üstüne düşünülen bir konuya değinmişsiniz.Otizm de dil becerileri.Gelişimin diğer alanlarında geri kalmanın konuşma üstünde değişik tonlarda etkileri oluyor.Otizm konusunda sizlere verebilicek ne yazık çok az öğrenci ortaya çıkabiliyor çünkü gerek bilişzel gerilik gerek dil ve düşünce yapısının ayrışmaması genelde algılarda ayrımlaşmama gibi sorunlar üstüne yoğun bir çalışma dan sonra sizin desteği gerçekten yararlı olabilir.Yani genel anlamda davranış sorunları ve eğitim ortamının yerleştirilmesine dek bir çok etken var.Eğitim planlamada bir eğitim danışmanının olması gerektiğini düşünüyorum.Yani bir merkezde isek, ben sana ,"Devrim,  şu anda suda ritmik nefes çalışıyorum, şurda şunu, burda bunu çalıyorum .Sen ben ayrımı için iç dil geliştirme çalışıyorum ya da m ve n lerde sorunum var ne yapmalıyım sorusunu sorabileceğim  gibi sen de bana bir çok soru sorabilirsin.Yani koordine çalışmanın burada önemi çok,genel çalışmalarımın senin alanında muhtemel yanlışları içermemesi için sana rapor sunmalıyım .Aynı şekilde çocukla ilgili tüm departmanlar da böyle çalışmalı ve ortak gelişim yolu çizilmeli.Mesela yine bir sorunsal olarak önümüze çıkan sıkça sorulan soru yazı dilini öğretirsek dil geri kalır mı" var.Bence kalmaz yazı dilin düşünce anlamında gelişmesi için gerekli okuma da dil alanında iyi bir çalışma olanağı veriyor.Yani okuma çalışması yaparken sizin uzmanlık alanınızdan yararlanmak mükemmel olanı bir yandan h ve n lerin ayırımları görsel olarak çalıştırılırken bir yandan ritmli okuma sırasında çıkacak hatalar konusunda ortak görüşler gerekli.Elbette en önemlisi aileye yapılan eğitimin yolu yordamı ve yöntemini anlatıp onayını almak dışında ikna etmek, içini rahatlatmak gerekli .Açıkçası gerçekten otistik bir çocuğu bismillah konuşma terapisine almak aile eğitimi açısından çok etik değil gibi ,o konuşma terapisi de konuşma terapisi olmaktan çıkar ,zaten senin örneğinde de öyle olmuş

Aile çocuğunun konuşması için hemen size başvurduğunda aslında durumu da yanlış tanılamış ve eğitimde pek yol almamış oluyor.Yani aile aslında bir tedavi yöntemi bulmuş oluyor ve "parasını veriyorum yapın" diyor.Bir benzetmeyle, aile çocuğunun üniversite bitirmesini istiyor avukat olmasını istiyor ve yedi yaşında roma hukuku derslerine başlıyor gibi bir durum.

Aslında kimi durumlarda uzmanlık alanlarında kavramlarda bile bazen farklılıklar görüyorum son zamanlarda "alıcı dil "kavramına takmış durumdayım mesela

Alıcı dil' in ayrımlaştırma olduğunu düşünüyorum açıklamalar aşağı yukarı böyle.Dil konusuna da önem veriyorum alıcı dil hem anlamsız hem çirkin geliyor bana TDK sözlükleri ne alemde bu konuda.

Ayrıca biliyorsun yeni TCK mız çıktı hepimize hayırlı olsun, yazan çizenleri ilgilendiren bir yasa .Senin  tanıdığın  çiçekçi " maho" yu tanımıyorum yani , benimki uzakdoğulu :)

iyi çalışmalar , eğitim konusundaki görüşlerini bekliyorum, çicek konusunu geç...Ben genelde Romanlardan çiçek alıyorum.

Sen de

 inşallah

ne işin var bizim burda demezsin .Demezsin demezsin.

iyi çalışmalar

aynı zamanda özel eğitimci olduğun için rahat anlaşabiliyoruz diye düşünüyorum.

hayal kırıklığı olan nokta istanbul da çalışan bir meslektaşınızdan duyduklarımdan sonra oluştu. adını ve bir dönem çalıştığı yeri söylemeyeyim. çalıştığı yerde daha önce benim de takip ettiğim otistik bir öğrenci ile çalışıyormuş. bunu geçen yılki kongrede tesadüfen öğrendim. bu arkadaşla kongrede konuştuğumuzda bana söylediği "..... ile konuşma terapisi yapıyorum çok zor bir çocuk ısırıyor, vuruyor problem davranışları var  vb" bu arkadaştan yapmasını beklediğim şey aileye bu çocuğun önce problem davranışlarının yok edilmesi ve öğrenmeye hazırlık becerilerinin çalışması gerektiğini söylemsi idi. zira ben bu aileye bunları söyleyip konuşma eğitimi/terapisi için bunların şart olduğunu bunlar yapılmadan çocuk ile konuşma eğitim yapamayacağımı söylediğimde çalıştığım kurumdan ayrılmışlardı. (ben de kendimce terapist ünvanını kullanmadan konuşma eğitimi yapıyorum) bu konuşmalara şahit olan birkaç konuşma terapisti arkadaştan da gerekli düzeltme gelmediği ve seyhun hocanın geçen yılki kongerede yaptığı çalıştaydaki konuşmalardan sonra hayalkırıklığı yaşadım.

uzmanlaşma konusuna gelince sana tamamen katılıyorum ama ülke şartları gereği bu şimdilik pek mümkün görünmüyor. 

Sevgili Devrim,

konuyu burda açtığın için öncelikle sana teşekkür ederim. seninde bahsettiğin gibi biz 17 arkadaş geçen sene mezun olduk ama çoğumuz özel hastanelerde ve kliniklerde çalışmaktayız. sanırım 3 veya 4 kişide rehabilitasyon merkezinde çalışıyor olmalı. almış olduğumuz programı www.anadolu.edu.tr adresine girerek DİLKOM'un sayfasından inceleyebilirsin. biz çocukların konuşma bozukluklarının yanısıra yetişkin konuşma bozuklukları, yutkunma bozuklukları ve edinimsel bozukluklar, ses bozuklukları  üzerinde de eğitim aldık. tabi ki hepimizin daha rahat çalıştı alanlar mevcut. ben kendi adıma söyleyebilirim ki ses bozukluğu olan hastayla çalışmayı pek tercih etmem  çünkü bu alanın bana çok uzak olduğunu düşünmekteyim. hepimizin ilgi alanını içine giren konuda uzmanlaşması gerektiğini de vurguluyorum. uzmanlaşma hem biz konuşma ve dil terapistlerini hem de diğer meslek grupları içine almalıdır.

sizde hangi konuda hayal kırıklığı yarattığımızı açıkcası merak ettim. belki de meslek alanımızın ne olduğunu eğitim veren, alan ve almakta olan herkes bilmektedir. sanırım bununla ilgili bilgi vermek daha doğru olacaktır. her konuşma terapistinin zihinsel engelli, down sendromlu ya da otistik çocukla çalışması gerektiğini  zannetmiyorum. bu yukarıda bahsettiğim uzmanlaşma ile ilgilidir. dünyaya bakıldığında her dil ve konuşma terapisti uzmanlaştığı konuda terapi verir fakat diğer bozuklukları ve terapilerini de bilmektedir.ülkemizde oldukça ihtiyaç duyulan alanımızın yaratmış olduğu dezavantajın sonucu olarak da hayal kırıklığı yaşanıyor olabilir. bence konuşma terapisi ve dil terapisinin  öncelikle birbirinden farklı olduğunu belirtmek gereklidir. belki biz ve siz bunun ne anlama geldiğini biliyoruz fakat bize gelen aile bunun ne anlama geldiğini ancak görüşmeden sonra anlayabiliyor.

tabi ki sana dil-dudak egzersizleri konusunda katılıyorum. maalesef  her çocuk bu egzersizleri yapınca konuşacakmış gibi bir izlenim veriliyor ama nasıl gözlük takınca daha iyi görüyorsak, dil-dudak hareketler de yardımcı egzersizlerdir ve konuşma öncesi olması gereken hareketlerin temelini oluştururlar.bu organların birbiriyle eşgüdüm içinde çalışması bizim için çok önemlidir. dolayısıyla biz yapmış olduğumuz değerlendirme sonunca uygun olan ve olmayan çocuklara göre bu egzersizleri vermekteyiz.

alıcı dili gelişmemiş çocuklar için ifade edici dil alanında çalışmaya gelirsek ben yine bu konuda sana katılmaktayım. (belki de ikimizinde özel eğitim öğretmeni olmasında da kaynaklanan bir durum). öncelikle  çocukla çalışırken dikkat yöneltme ve cevap vermeyi öğrenme üzerinde durulmalı diye düşünüyorum. çünkü bu eğitimimizin temeli oluşturacaktır.daha sonra sıra almayı ve taklit etmeyi öğrenmeli ki alıcı dil becerilerine geçiş yapabilelim.İfade edici dil yeteneğinin gelişmesi, alıcı dil yeteneğinin gelişmesine bağlıdır. karşındaki kişinin söylediğini anlayabilen bir çocuk anladığını diğer kişilere aktararak çevresindeki kişilerle ilişki kurabilecektir. bu başta beden(jest-mimik) sonra beden+ses eşlikli olacaktır. bunu başarıyla takip edebilen çocukta eğer nörolojik bir hasar yoksa ifade edici dil (sesleri taklit etme, hece tekrarları, hece birleştirerek kelime çıkarma, tonlama ve vurgulama vb.) kazanabilir diye düşünmekteyim.

umarım sorularını yanıtlayabilmişimdir.

görüşmek üzere ....