Soru-Cevap

onceleri unutkanlik idi sadece bazi seyleri cok cabuk unuturdum bazen calisirken bazi islerimi cok kisa bir zaman diliminde unuturdum hatirlayinca veyahut birisi hatirlatinca da sinirlenirdim bir ise yaramaz sinirlenmem fakat bu boyle olur... seneler gecti halen o unutkanlik gitmedi benden genc yasta bunuyormuyum ne dedim kendi kendime,daha sonralari arkadaslarinda yardimi ile aklimi toparlamaya basladim ama sunu farkettim ki ilaclarimi almadigim zaman oluyor bu onun icin bir daha ilaclarimi birakmaya niyetim yok, isim zor bir is evet isimi yparken bazen bunaliyorum ve iki dakikalik bir dinlenme beni kendime getiriyor,bazen o da yetmiyor gecen sefer soylemistim ben manik fazlarimi cok siddetli yasiyorum ama hissetmiyordum,depresyonla alakali olan loxapac ve lepticur dozunda aldigim icin iyi geliyor (doktor haplarin miligramini dusurdu) ama halen kabullenmek istemedigim bir sey var ki ilaclari omur boyu almaliymisim,bir baska psikiyatrist ilaclarin zamanla kendiliginden kendini ayarlayacagini ve kendiliginden ilaclara son verebilecegimi soylemisti,umarim,ve korrektor olarak aldigim ilac risperdal tam hastaligimin ilaclari diye dusunuyorum,unutkanliga gelince biz buna memoir boslugu diyoruz bir anda gelen ve sok gibi beliren unutkanlik isyerinde boyle birseyi hazmedemiyorum,ne yapmam gerektigini doktoruma sordum o da ilaclarin dozunu azaltti demek ki ilaclarin yan etkilerindendi diye dusunuyorum,duygusalligima dikkat etmem gerekiyor kendimi cok cabuk gozyaslari icinde buluyorum bazen,neyse konumuz bipolarite ve bunama idi simdilik hissettiklerim bunlar .........