Umudun Tomurcukları/OtizmFarklıRenklerinDünyasıdır

"Minik bir elden yola çıkarken ellerim,

Farklı dünyalarla tanıştı."                                                                                                                                          

..Bir parmağı vardı sahi,

çeşitli renklere değerdi,

Bir nefes yelkenleri suda yüzdürürken,

Bakışları bakışıma değmezdi.

Hep farklı yerlerde yaşadı belki.

Hep benliğim bilmeden gezinip durdu ruhumda.

Belki bir kelimeye hasret bıraktı dilleri.

Öylece masum kaldı yanıbaşımda.

Ben öğretirken çok şeyi,

o bana hayatı öğretti.

Ben öğretirken ona çok şeyi,

o hep susmayı yeğledi.

Bulutların ardındaki güneşe değmesini söylerdim hep.

Susardı bakışları yerde.

Bakışları binbir türlü renklerde.

Umudu saklamış iken avuçlarında,

Yağmurlarda hep yeşillenmesini diledim.

Anlattım usulca güneşe,

Güneş suspus.

Anlattım usulca aya,yıldıza.

Ay,yıldız suspus.

Anladım ki dostu olmuşlar minik yüreğin.

Bakışları binbirtürlü renkle ışıldarken,

Gökyüzünün güneşi oluvermiş minik elleri.

Geceleri yıldızlara bürünmüş.

Anladım ki o da çok şey öğrenmiş,ben de.

Onu hayata çekerken,

gözyaşlarım avuçlarımı ıslatmış.

Tomurcuklanmış umut .

Farklı dünyaların benzersiz ve rengarenk çiçeği.

&..

Ellerim okşarken başını öylece dik dur.

Islak dudaklarından bir öpücük bırak yanaklarıma ki,

Tebessümün tesellim olsun ! 

Otizm farklıdır.

 Farklı bireylerin dünyasıdır.

Öğrencilerim farklıdır..

Seda Karakaşoğlu