Toplumun Engelli İnsanlara Tavrı (Engelli İnsanlara Karşı ToplumunTavrı)

Tarihsel Perspektif

Geçtiğimiz 40-50 yıl boyunca toplumumuzda engelli insanların idare ve tedavisine dair birçok değişiklik oldu. Ayrıca tıbbi tedavi ve bakım konusunda da birçok ilerleme yaşandı. Sonuç olarak bu bireylerin birçoğu ruh sağlığı kurumlarından çok toplum içinde yaşamaya ve ağız sağlığı bakımı için toplum-bazlı özel diş hekimlerine gereksinim duymaya başladı.

Bu degisimler nasil olustu?

20. yy öncesinde toplumsal tavır engelli insanların sağlıksız, kusurlu ve sapkın kişiler olduğu görüşünü yansıtıyordu. Yüzyıllar boyunca toplum bir bütün olarak bu insanlara korku ve acıma nesnesi olarak davrandı. Baskın tavır bu insanların topluma katılma ve ona katkıda bulunma becerisinin olmadığı ve yaşamak için yardım kurumlarına gereksinim duydukları yönündeydi.

Genel anlamda, 1800’lü yılların sonlarına gelinmeden önce, mental retardasyonlu, serebral palsili, otistik ve/veya epilepsili insanlar evde yaşar ve onlara aileleri bakardı. Ağır ve yüksek oranda engelli bireyler için hayat süresi beklentisi günümüzdeki kadar uzun değildi.

1800'lü yılların sonlarına doğru eyalet ve yerel yönetim birimleri tarafindan gelişimsel engelli kişileri barındırmak için kurumlar

oluşturulmaya başlandı. Bu kurumlar genellikle şehir dışında kuruluyordu.

Bu ayrımcı işletme uygulaması toplumun bakış açısından kaynaklanıyordu. Ne

yazık ki toplumdan ayırmak engelli insanları daha da fazla

damgalar.

Zeka Özürlü ve Epileptikler için Florida Çiftlik Kolonisi 1920 yılında, Florida Gainesville’de inşa edildi. Kurum sakinlerinin yönetimi, ‘koruma-kollama’ modeline dayanmaktaydı. Onlar toplumsal programlara dahil edilmiyordu. Şu kesin ki, toplumdan ayrı tutulmak damgalayıcı bir durumdur.

http://www.dental.ufl.edu/Faculty/Pburtner/Disabilities/Turkish/psocietl_tk.htm