seperasyon aksietesi bozukluğu

Seperasyon anksietesi bozukluğu ,çocukların ailede çok bağlandıkları kişilerden özelliklede annelerinden uzak olma istemelerine dayanan psikiyatrik bir sorundur.

Onsekiz yaş öncesinde başlayan bozuklukta ,evden ya da evdeki kişilerden ayrılma ya da bunu bekleme durumunda hissedilen yoğun bir kaygı vardır.Çocuğun normal gelişiminde genellikle bir yaş civarında görülen bu durum,azalarak 4-5 yaşa dek sürebilmektedir çocuk bu yaş dönemini geçmesine karşın ayrılığa bir yaşındaki kadar tepki gösteriyorsa  ya da daha önce bu korkuları atlatmışken,tekrar ayrılık  kaygıları başlamışsa ,bu rahatsızlık akla gelir Teşhis için belirtilerin en az bir ay süre ile mevcut olması gereklidir.

Çocuklarda sosyal sorunlara ,eğitim döneminde ulaşılabilecek düzeylere ulaşamama,gelişimsel olarak sağlanması gereken otonomi,tek başına kararlarını verip uygulayabilme durumuna ve becerilere sahip olmama sonucunda sosyal beceri isteksizlikleri ve gerilikleri ortaya çıkmaktadır.

Ayrılık kaygısı 18-30 aylık çocuklarda normal olarak görülebilen bir duygudur.Bu durum  bulunduğu yerden  farklı bir yerleşim yerine götürülen kişilerde (hastahane yatılı okul.askerlik,göç ve iltica durumlarında) normal olarak yaşanabilir.Ayrılık kaygısı ,uyku bozuklukları  ya da okuldan kaçma gibi durumlarda  kendini gösterebilmektedir.

Bu bozukluğu olan çocuklar ,ailelerini kaygılarına karşı güven sağlayıcı ya da koruyucu olarak görmektedirler.

Kişiler kafalarında ailelerinin ölümlerinin korkuları ile yaşamaktadırlar..Bu nedenle  ebeveynlerinden ayrılamamakta kabuslar görmekte ,okula devam edememekte  okula gideceği günlerde başağrıları ya da karın ağrıları gibi  başka vucutsal belirtiler göstermekte ve tek başına kalmak istememektedirler.

Aynı zamanda tatil kampları ve yaz okullarına gidemezler

Kendi yataklarinda yatamayabilirler

Gece kaçırmaları yaşayabilirler

Bu durumdakilerin yüzde 90 ında başka kaygı ve durum bozukluklarına rastlanabilir.

Bu çocuklarda belli yerde güvenli güvensiz durumu yaşanır,Evinden bir iki sokak uzağa gidebilirken  daha uzağa gidemez okul bahçesine dek gidebilir ama okula giremez.Bu tiep çocukların yüzde 75 inde okula devam sorunu yaşanır.

Okula devam sorunu olanlarda da yüzde 80 oranında bu soruna rastlanır.

Kızlarda erkeklerden iki kat daha sık rastlanır.

Çocukların yarısından çoğunun anne babasında  kaygı ya da durum bozukluğu görülmüştür

Tedavi

Eğer ebeveyn kaygı ya da durum bozukluğu dolayısıyla çocuktan ayrılamıyorsa tedavi görmelidir.

Popüler Psikiyatri Dergisi, Nisan 2005 sayısından  Uzman Dr Bahadır Bakım’ ın yazısından kısaltılarak alınmıştır.