OTİZM VE İLETİŞİM KURMA EŞİĞİ

OTİZM
1950'li yıllarda Kammer tarafından tanımlanan otizm, günümüzde oldukça sık karşılaştığımız bir rahatsızlıktır. Genel olarak "yaygın gelişimsel bozukluk olarak" da adlandırılır. Otizm 'in çok farklı tanımlamaları yapılsa da, çocuğun iletişim kurmadaki isteksizliği olarak tanımlamak mümkündür. Otizmin sebebi kesin olarak bir nedene bağlanamamaktadır. Birçok faktörün tetikleyici rol oynadığı düşünülmekte ve bu konuda araştırmalar devam etmektedir.

Düşünülen faktörler kısaca sıralarsak:

Bireysel farklılıklarımızın temelinde algı eşiklerimizin farklılığı yatar. Bu farklılıklar bizi diğer insanlardan ayırır ve farklı kişilik özelliklerimizin oluşmasını sağlar. Bu nedenle aynı filmi seyreden birçok insan sinema salonunu terk ederken farklı duygular içerisinde olabilir. Bunda önyaşantıların da önemli bir etkisi vardır. Zaten farklı duyumsamalarımızın iki temel sebebi vardır birincisi önyaşantılarımız diğeri ise genetik farklılıklarımızdır.

Bu konuda birkaç örnek verecek olursak:

Aynı yarayı alan insanlar farklı acılar hissederler. Doğum yapan kadınların doğum sonrası ağrılarında da önemli farklılıklar görülür. Olaylara ve uyaranlara verilen tepkilerde de farklılıklar gözlenir. Yapılan bir espriye herkes farklı tepkiler verebilir. Gökgürültüsüne verilen tepkilerde de farklılıklar olduğu bir gerçektir. Telefonun yada kapının zilini içimizden sadece birisi duyabilir. Bir ortamda yapılan değişikliği hepimiz farklı zamanlarda fark ederiz, bazılarımız hiç fark etmeyebilir. Tüm bunlar bizlerin Sosyal iletişim kurma eşiğimizin farklı olabileceğinin kanıtlarıdır. Her insan çevresiyle iletişim kurmak için aynı ihtiyacı hissetmez. Çevreyle iletişim kurma ihtiyacı hissetmedeki farklılık, iletişim kurma eşiğimizin farklılığından kaynaklanmaktadır.