Otistik Öğrencilerde Müziksel Olarak Uyarlanmış Sosyal Hikayelerin Davranışları Değiştirmesi: Dört Vaka Çalışması

ÖZET

Bu mevcut çalışmanın amacı, otistik öğrencilerin davranışlarında sosyal hikaye bilgisinin müzikal sunuma etkisini incelemekti. Sosyal hikayeler, otistik bireylerde eğitim yönünden gerekli davranış değişimleri için görsel öğrenme eğilimine doğru birleştirici bir araçtır. Çalışmadaki ilk dört katılımcı ve Doğu Iowa ilkokuluna devam eden ilk tanısı otizm olan ikinci sınıftaki öğrencilerdi. Her öğrenci için güncel davranış hedefi amaçlanan tek bir sosyal hikaye yaratıldı. Sonradan, sosyal hikaye metninde sözlü olarak kullanılan orijinal müzik bestelendi. Bu çalışmanın bağımsız değişkeni üç işlem durumunun biriydi: temel (A); hikaye okumak (B); hikayeyi müzikal olarak söylemek (C). Sosyal hikayelerin okuma ve söyleme versiyonları öğrencilere denkleştirilen işlem düzeni kullanılarak ABAC/ACAB sırasıyla sunuldu. Bağımlı değişken, bağımsız değişkenin altında her durumda hedef davranışın oluşması sıklığındaydı. Veriler, sosyal hikayenin sunumunu takip eden 1 saatlik periyotta toplandı. Dört vakanın sonuçları gösterdi ki her okuma durumu (B) ve söyleme durumu (C) hedef davranışların azalmasında kontrol durumunda kontak kurmamaktan önemli olarak (p < .05) daha etkiliydi (A). Söyleme durumu sadece 3. vaka çalışmasından önemli olarak daha etkiliydi. Geriye kalan vaka çalışmaları için hedef davranışın ortalama sıklığı, söyleme durumunda daha azdı fakat önemli değildi. Bu sonuçlar gösterir ki sosyal hikayelerin müzikal olarak uyarlanmış versiyonlarının kullanımının etkili ve uygun işlem seçenekleri bu nüfusun davranışlarını değiştirir. 

Kaynak:  

• Journal of Music Therapy: Vol. 39, No. 2, pp. 117–144.
• Musically Adapted Social Stories to Modify Behaviors in Students with Autism: Four Case Studies
• Mike D. Brownell, MME, MT-BC^a
• University of Kansas
• Çeviri: Orçun Berrakçay - Izmir Mart 2007