Kendini Koruma

Her çocuk için "kendini koruma"bilincinin kazandırılması gerekse de zihinsel engelliler için bu daha elzem.Zihinsel engelli her bireye vücut uzuvlarını tanıdığından emin olduktan sonra yaşı ve zeka düzeyi göz önünde bulundurularak  çocuğa birincil derecede akrabalarının(baba,ağabey,dayı amca  vb.)kendilerini öpmelerine ve tensel dokunuşlarına izin verebilecekleri ancak bu kişilerin bile dudak,göğüs apışarası gibi bölgelerine dokunamayacaklarını anlatmak bu bilinci kazandırmak gerekir.Diğer kişilerin tensel dokunuşlarına izin vermemeleri gerektiği kavratılmalıdır. Genelde bu gibi konular tabu  olarak algılansa da engelli çocuklarımızı tacizden korumanın en kestirme yolu onlara kendi bedenlerini koruma bilincinin kazadırılmasıdır.Bu ve benzeri bir durumla karşılaştıklarında aileleriyle konuşmaları gerektiği,SAVUNMA DURUMUNA DÜŞTÜKLERİNDE en azından bağırarak yardım istemeleri gerektiği anlatılmalı gerekirse ailede basit örneklemler verilmelidir.Kendi down sendromlu kızıma babasının yanaklarından,alnından öpebileceğini,ama dudağından,göğsünden,baseninden,apışarasından hiçbir şekilde öpemeyeceğini hatta dokunmaması gerektiğini babasıyla birlikte anlattık.Ağabey,dayı,amca ve kuzenleri toplantıya çağırdık.Eğitim planımızı  anlatarak kendilerinden destek istedik.Yakın çevremizi ve erkek öğretmenlerimizi de programla ilgili bilgilendirdik.Yani kızımızda bu bilinç oluşana kadar tensel yakınlıklardan ızak kalmalarını rica ettik.Çalıştığım özel eğitim merkezinde de seminer vererek diğer ailelerimizi bilgilendirdik.Programın üzerinden bir kaç ay geçmemiştiki kızımın apartmanın içindeki çığlıklarına panikle koştuğumda merdiven başında komşu delikanlı tarafından öpülmek istediği için bağırdığını ,delikanlınında şaşkınlık içinde onu susturmaya çalıştığını farkederek kızımı ve delikanlıyı sakinleştirdim.Aynı zamanda delikanlıya programdan bahsederek kızımı öpmemesini rica ettim.Çok geçmeden aynı delikanlının kuzenini taciz ederken yakalandığını öğrendiğimde  kızıma öğrettiğim şeylerin önemini birkez daha anladım.Sevgili anne-babalar ve eğitimciler biraz ayıp,biraz yanlış gelse de size, bu eğitimin ileride çocuklarınızın yaşama olasılığı olan tacizlerden koruyacağını unutmayın.Sevgili meslekdaşlarım,sizlerin de bu konuda duyarlı ve dikkatli olmanız  sizleri engelli çocuklarımızın yanlış anlamasından ve olası iftiralardan koruyacaktır. Yirmi altı yıllık meslek yaşamımdan edindiğim tecrübeler  bu konunun ciddiyetle ele alınması gerektiğini  öğretmiştir.Özel eğitim merkezlerinizden bu konuda destek alın zaten vermek te zorundalar. Biraz güncel haberleri izlerseniz siz de bir çok çirkin haberle karşılaşabilirsiniz.

Lütfen bu konuyu ötelemeyiniz.Sevgiler.