Engelliler Nazlı Kullar

İstatistiklere göre toplumun yüzde on ikisini teşkil eden engelliler, korunması, kollanması gereken en dezavantajlı kesimdir. Manevi olarak inançları varsa duaları makbul insanlardır, Allah’a nazı geçen kullardır. Zihinsel engelliler ise günahsızdırlar, daha dünyada iken cennetlik oldukları tescil edilmiş kullardır. Onlarla ilgilenenler, onların bakımlarını üstlenen insanlar da cennetlik amel işlemektedirler.

Evet, zihinsel engelliler masumdurlar, günahsızdırlar; çünkü mükellef olmanın üç şartından (müslüman olmak, büluğ çağında olmak ve akıllı olmak şartlarından) biri olan “akıl”dan yoksundurlar, noksandırlar. Efendimiz (sav), “Aklı olmayanın dini (sorumluluğu ve mükellefiyeti) yoktur” buyurur. Dolayısıyla zihinsel engelliler, dinden, imandan, ibadetten, haramdan, helalden sorumlu değildir, çocuklar gibi direk cennetliktir. İnanıyoruz ki, kendilerine bakanlara da şefaatçi olacaklardır.

“Özürlü”, “malül”, “sakat”, “kör”, “topal”, “a’raç”, “a’ma”, “deli”, “mecnun” gibi sıfatların hepsini içine alacak şekilde, bedenen veya zihnen eksik veya yetersiz olan insanlara “engelli” denilmiştir. İnsanlara eksik taraflarıyla hitap etmek, insanları zayıf organlarıyla tanımlamak doğru olmağı için, daha medeni bir kavram olan “engeli” demek uygun bulunmuştur.

İnsan, varlıklar içinde saygındır, “eşref-i mahluk”tur. Ona davranırken, hitap ederken, onu kullanırken saygılı olmak zorundayız. Çünkü insan Allah’ın yeryüzünde halifesidir, yöneticisidir. Bedensel veya zihinsel bir eksiğinden dolayı insanı horlamak, aşağılamak, hayat hakkını kısıtlamak, aslında Rabbimize saygısızlıktır. Yunus Emremiz, "Yaratılanı severim yaratandan ötürü" derken bu gerçeğe işaret etmiştir. Bir hikmetinden dolayı Rbbimiz, bir kısım kullarını engelli yaratmışsa, bizim O’nu sorgulamaya hakkımız yoktur. Bize düşen, sabırla ve şükürle karşılamaktır, ibret almaktır.

İnsanı insan yapan onun ruhudur, o da Rabbimizin bir yüce eseridir, nefhasıdır. Sadece Rabbimiz bazı kullarını bir imtihan amacıyla, mükafatını öbür alemde vermek amacıyla bedenen veya zihnen eksik yaratmıştır. Bunların bir kısmının özrü doğumla beraber başlamış, bir kısmı hastalık veya bir kaza sonucu engelli olmuştur. Hepsi de ilahi iradenin eseridir. Sabreden ve şükreden kazanacaktır. Sadece engelliler değil, etrafında onlara bakan yakınları da kazanacak veya sabırsızlık, şükürsüzlük etmişlerse kaydedeceklerdir. Engelli ailesi olmak bir musibet değil, bilene nimettir.

Nasrettin Hoca damdan düşünce etrafına insanlar toplanmış, Hoca’ya “ne yapabiliriz, ne tarafın acıyor?” diye sormuşlar. O da, “içinizde damdan düşen varsa o gelsin, benim derdimi o anlayabilir” demiş. Evet, engellinin zorluklarını, yaşam şartlarını, ihtiyaçlarını en iyi onun gibi engelli anlayabilir. Benim de bir engelli olmam dolayısıyla engellileri daha iyi anlayabildiğimi düşünüyorum. Onlar kırılgan ve alıngan insanlardır, küçük şeylerden de mutlu olurlar.

Evet engellileri anlamak, sahiplenmek, onları insanca yaşamalarını sağlamak için devlete de, topluma da görevler düşüyor.

Son yıllarda Ak Parti Hükümeti döneminde engellilerin yaşam standartları yükselmiştir, Avrupa standartlarında özürlü kanunu çıkarılmıştır, engelli maaşları iki- üç katına yükseltilmiş, bakım ücretleri getirilmiş, ilgili kurumlara engellilerin yaşamlarını kolaylaştırıcı sorumluluklar yüklenmiş, belediye ve yerel yönetimlere görevler verilmiş, istihdam sahaları ve oranları yükseltilmiştir. Devlet adına Hükümet, üzerine düşen görevi büyük oranda yapmıştır, yapmaktadır. Bir kısım yerel yönetimler hala ayak sürümektedir. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanımız Sayın Fatma Şahin’in verdiği süre dolmak üzeredir. Özelde Çumra’mızın hükümet ve belediye binalarında asansör hala yoktur. Defalarca müracaatımıza rağmen bu konuda adım atan olmamıştır. Yine Belediye Başkanımız söz vermesine rağmen düğün salonumuza henüz bir rampa yol veya asansör yapılamamıştır. Engelli kardeşlerimiz belediye düğün salonunda verilen konferanslara, tören ve düğünlere katılmaktan mahrumdur. Belediyemizin takdir ettiğimiz taraftarı da vardır. Kaldırımlarda engeli geçişleri yapılmış, otogarımız engellilere uygun olarak dizayn edilmiştir. Birkaç camimize engelli girişleri yapılmıştır. Bu kaldırım geçişlerinden sadece engelliler değil, çocuklu kadınlar da faydalanmaktadırlar. Gel gör ki bu konuda toplum duyarsızdır. Kaldırımlarda engelliler için yapılmış geçişlere arabalar park edilmektedir. Şahsen Ulucami etrafında bazen camiye geçecek yol bulamıyorum. İnsanımız, arabasını park ederken şöyle bir etrafına bakmalı, engelli geçişlerinin niçin konulduğunu düşünmelidir. Bu şekilde park eden araba sahiplerine zabıtamız veya polisimiz uyarılar yapmalı, gerekirse ceza kesmelidir.

Evet, engelliler bu topluma emanettir. Onlara sahip çıkmak ibadettir. Her insan bir engelli adayıdır. Atalar, “gülme komşuna gelir başına” demişlerdir. Engellilerin istediği bir lokma ekmek değil, insanca muameledir. Çok şükür bir lokma eğmeği devletimiz vermektedir. Sorumuz kanunlarda değil, uygulamadadır, uygulayıcıların duyarsızlığıdır.

Engelliler haftamız hayırlar getirsin, yeni güzelliklere kapı açsın diye dua ediyoruz

Kaynak: http://www.merhabahaber.com/Recep_Ogutcu+Engelliler_Nazli_Kullar_yazi6549.html

Fotoğraflar