Duygular metallerden ağırdır

Ağır metallere ilgi son zamanlarda giderek arttı .Sonuçları pozitif bilim ışığında çözmek isteyenler eğitimbilimcilere ve eğitimcilere metallerin dayanılmaz zararlarını anlatıyorlar.

Evet ağır metaller retardasyona neden olabilirler bir çok hastalığa yol açabilirler.Ne ki veli yaklaşımlarının ağır metallere yoğunlaşması Leo Kanner bakışıyla bir aile attüdü olarak da ele alınmalıdır.

Ağır metallerin mentalite üstündeki etkisi olumsuzsa olumluya çevrilebiliyor demektir.Böylece otizm bitiyor demektir.Bu konuda eğitimbilimcilerin duruşu ne olacaktır?Yani eğitimciler otizm sorunu tıp tarafından çözümlendiğinde devre dışı kalacaklarından tarafsız olamazlar mı.Olabilirler elbette, Sayın Öztürk, tarafsızca düşüncesini belirtmiş,"Karar size ait diyor "Evet karar aileye ait.Ve bu yazı bu kararı düşünmemiz için yazıldı.

Diyelim ki ağır metaller sorunu çözümlendi ve otizm sonlandı.Diyelim ki öyle bir genetik şifre çözücü yapıldı ki DNA bilgileri deşifre edilerek insanlık boyunca edindiğimiz bilgileri öğrendik.,Bilginin sonsuz olduğu bir denizde yüzdük ve kediler gibi yüzme öğrenerek doğduk yabancı dilleri bildik ve hiç bir konuda eğitimciye gereksinimimiz kalmadı,hazır ve tüketilecek bir yaşama başladık.

Biz eğitimbilimcilerin ve eğitimcilerin  görevi her "ahval ve şerait " e  uygun eğitim sistemleri geliştirmektir.Çok kez velilerin bizi çektiği yer,büyüler,diyetler,kök hücreler ,bilinmeyen sıvılar ve giderek  rasyonalizasyonun son pozitif merdiveni ağır metallere dek dayanmıştır.

Eğitim ailenin içinde doğmuştur ve yaşamın değerini bilerek yaşamı değerlendirmeyi de göz önüne alır,Herkesin yaşamına saygı duyar.

Uyguladığımız pedagojinin teorik babası J.J Roussea'dur ,tüm semavi dinlerden farklı olarak  insanın iyi olduğunu kabul eder, Madam Montessori onun temel ilkelerini kendi ilkeleri etmiştir.

Diğer taraftan Montessori'nin ulusu İtalya da Sicilya manastırlarında ağır retardasyonlarla uğraşan katolik rahipleri farmokoloji konusunda en radikal çalışmaları yapmışlardır.İtalya pozitivist çalışmalarda çok öndedir. 

Kendi konumuza dönersek,detoksikizasyon yaparken ya da ağır metal temizlerken,toksikizasyonun öğrenilmesi, ağır metal yüklemenin de aileler tarafından öğrenilmesi de bir başka boyut,ve istismar konusu.

Çocukların bedenleriyle onların izni olmaksızın bunca oynamak çocuk hakları bakımından da düşünülmeli.

Şikayetçi olamayacak bir durumda olsak ve ağır metal arındırma tedavisinin yan etkilerini ve sıkıntılarını anlatamıyor olsak neler duyumsarız?

Ağır metallerin azaltılması hem hiperkineziyi,hem beş duyu dengesizliklerini .bağımlılık sendromlarını etkileyerek fonksiyonları düzenliyorsa ,anksieteyi yok edip aileye normalde çocuk bakımı ve eğtimi öğretebiliyorsa şüpheli bir yapı sergilemiyor mu.

Kendi dünyaya hakim olma isteğimize ,otoriter duygularımıza bilimselliği tartışılan tedavilerle ,ulaşmaya çalışmak ne denli doğru?Çocuklarımızı kobay yerine koyan uygulamaları bize yanıt veremeyen çocuklarımızda yapmak zamanın bilimsel kurgularını zorlayan dr frankeştaynın da tarzı değil miydi?

Yanıt hakkı olmayanları koruyanlar olmamalı mı?

"Müşteri" vel-i nimettir ama Aileler her zaman haklı mıdır, 

Kanner taraından pek adı konmayan,ama otizmli çocuk ailelerinin "fıkra anlatamaması,yüksek zekaları, aileden birinin mutlaka aşırı otoriter olması,   gibi özel yapılara giden   aile attitüdlerine tüm eğitimcilerin dikkatli yaklaşması gerekiyor,çocukluk şizofrenisinin ince çizgilerle bulunduğunu ve  varlığını da unutmamak gerekiyor.Ailede iletişimin önemini ve pisikoanalist teorileri de kulak arkası etmemek gerekiyor.

Ailede endişe düzeyinin azaltılması,pisikolojik korunması ve ailelerin tedavi yaklaşımlarının çocuk haklarını koruyanlar ,sosyal hizmet kurumları ve uzmanlarınca devlet  tarafından korunması gerekiyor.

Ağır metal diyetlerine uyan çocukların yaşadıkları sıkıntılar çevremizde görünüyor.Ani titreme nöbetleri mide asiti sorunları,karaciğer dengesizlikleri çok kez eğitimi engelleyecek kadar çocukları bereliyor.Çocukların şikayet hakkı yok.Ama ailelerin otizmden kurtulma hakkı var.

Ailelerin   ekonomik olarak da birileri tarafından aldatılmayacak en azından tüketici hakkı anlamında bir  korunmaya da gereksinimi var .Şimdiden Türkiye'de yapılacak çok ucuz analizler yerine binlerce dolar ödeyenler,ya da dışarıda çok özel şartlarda binlerce dolarlık bir analizi Türkiye de yapanlar var.Amerikan diyet endüstrisi her zaman gönül okşayacak preparatlerı eskiyen müşterileri yerine üçüncü dünyaya da salarak pazar paylarını genişletiyorlar. Aileler çaresiz ve umutsuz denize atlamak durumunda kalıyorlar.

Eğitimciler yalnızca bir bilgi aktarımı yapmıyorlar öğretimden daha fazla daha yaşama dair şeyleri anlatmaları da gerekiyor belki .Hem aileye hem çocuğu koruyacak öneriler vererek  ve yaşananları göstererek eğitim yapmaları gerekiyor.

Ama diğer yandan ağır metallerin sihirli dayanılmaz çözümleri ağır basıyor .

Nasreddin Hoca'nın dediği gibi ya tutarsa,ya metaller hafiflerse,İşte o zaman eğitimciler görecekler günlerini....

      www.blogcu.com/otism