Çocuklarda Alt Islatma [Enüresis]

Çocuğun gece veya gündüz uyku sırasında yada uyanıkken idrarını tutamaması, altını ıslatmasına neden olur. Genelde çocuklar 2-3 yaşlarına kadar altlarını ıslatırlar. Gündüz kontrolünün 2 yaşında, gece kontrolünün ise 3.5-4.5 yaşlarında sağlanması gerekir. Bu yaşlarda çocuk halen altını ıslatıyorsa patolojik bir durumdan söz edilebilir. Bu yaştan önceki dönemlerde çocuğun altını ıslatması, patolojik açıdan bir değer taşımaz. Çünkü çocuğun gelişimsel temposu gereği çocuk, yeterli fizyolojik olgunluğa erişmemiştir.

Sık görülür mü?

Enüresis (alt ıslatma) hem sık rastlanması, hem de çocuk ve ana-baba için zor bir durum olması açısından tüm davranış bozuklukları içinde en önemlisidir. Çocuklarda alt ıslatma sıklığı %10-15 arasındadır. Araştırma sonuçlarına göre erkek çocuklarda alt ıslatma, kızlara oranla daha sık görülmektedir.

Nedenleri nelerdir?

Ailenin verdiği eğitimin yetersiz olması, alt ıslatmanın önemli bir nedenidir. Anne babaların alt ıslatmayı bir sorun olarak görmemeleri, ileri yaşlardaki çocuğun altının bağlanması yada çok katı bir tuvalet eğitiminin verilmesini olumsuz yaklaşımlar arasında sayabiliriz. Özellikle tuvalet eğitimine çok erken başlanması, alt ıslatmanın birden bire kesilmesinin beklenmesi ve altını ıslatan çocuğa ceza verilmesi katı yaklaşımın örnekleridir. Büyük olasılıkla yeterli duygusal etkileşimin olmadığı ailelerde katı bir tuvalet eğitimine rastlanır. Yapılan incelemelerde altını ıslatan çocukların ana – babasından birinin yada her ikisinin, çocuklarında altını ıslattıkları görülmüştür. Ayrıca altını ıslatan çocukların uykularının daha ağır olduğu saptanmıştır.

Tedavisi nasıldır?

Alt ıslatma iki şekilde karşımıza çıkar. Birinci de çocuk idrar kontrolünü hiç kazanmamıştır. 4 -5 yaşını geçmesine karşın altını ıslatmaya devam etmektedir. Bu durum organik kökenli yada gelişme geriliğine bağlı olabileceği gibi, ailenin verdiği tuvalet eğitiminin yetersizliğinden de kaynaklanabilir. Organik kökenli nedenler arasında herhangi bir hastalık yada bazı anormallikler sayılabilir. Gelişme geriliği olan çocuklar, yaşıtlarına göre daha geç olan gelişimlerde koşul olarak idrar kontrolü ve tuvalet alışkanlığını da geç kazanırlar.

İkinci olarak karşımıza çıkan alt ıslatma tipi de, çocuğun 2 – 3 yaşlarında kendini kontrol etmeyi öğrendikten sonra yeniden altını ıslatmaya başlamasıdır. Burada yine organik nedenler (geçirilen kaza yada hastalıklar çocuğun idrar kontrolünü kaybetmesine neden olabilir.) söz konusu olabileceği gibi ruhsal nedenler daha ağırlıktadır. Çocukta alt ıslatmanın organik bir sebebi olabileceği gibi psikolojik yönü daha ağır basmaktadır. Alt ıslatmanın ardındaki ruhsal nedenler, çocuğun düşüncesinde açık biçimde yer almaz. Bunlar çocuğun kendine bile itiraf edemediği sorunlardır. Bu sorunlar tedavide ortaya çıkarılarak çözümlenmeye çalışılır. Diğer yandan da terapi ilaç tedavisiyle de desteklenebilir. KAYNAKLAR

www.guvenozelegitim.com