Bireysel Eğitime Muhtaç Çocuklarımızın Aile Tutumları

Kısa bir not ve eleştiri,görüşleri,tecrübeleri paylaşalım lütfen.

Çocuklarımızın almış olduğu eğitim veliler nezdinde çok fazla anlam bulmaması verilen eğitimin kalitesi ile doğru orantılı olarak değişiyor.Aksi olan durum ise verilen eğitimde örneğin dil konuşma çalışılan bir çocuğumuzda a-e çalışılırken artikülasyonlar geliştirilirken sonucunda bir çok kelime çıkması ve şarkı söylenebilmesi bir kıymet ifade etmiyor.Beklenen velinin kıymet vermesi değil ,çocuğumuzun gelişimi fakat insan olmanın gereği olsa gerek yinede bir teşekkür beklemek eksiklik olmasa gerek.

Sizler böyle durumla veya muadil durumlarla karşılaştığınızda ne yaparsınız?