Yaşlı Kadının, Kızına Mektubu ..

Hayat, iç içe girmiş zincir halkalar gibidir. Çocuk olarak doğarız ve bizi koruyup kollayan bir ailemiz vardır. Büyürüz, bizim de hayata hazırlayacağımız çocuklarımız olur.

Anne ve babamız yaşlandıkça bakıma muhtaç hale gelirler. Mesela Alzheimer hastası ebeveyni olanlar, anne/babasıyla daha yakın ilgilenmek zorundadır.

Bazense evlatlar, anne/babalarının kendileri için yaptıkları iyilikleri unuturlar.

Sizin de az sonra okuyacağınız mektubu, ilk okuduğumda gözyaşlarıma hakim olamadım.Tıpkı mektubu yazan anne gibi, benim annem de her zaman yanımda oldu.

Mektubu yazan anne, mektubunda kızını nasıl büyüttüğünü, ona nasıl sevgi ve sabır gösterdiğini en ince detaylarıyla betimliyor.

“Canım kızım, ben yaşlanırken lütfen bana sabır göster. Neler çektiğimi çok iyi anla. Konuştuğumuzda bazı şeyleri defalarca tekrar ediyor olabilirim. Yine de bana, “Az önce de aynı şeyi söyledin” deme. Dinle lütfen.

Küçüklüğünü ve uykuya dalmadan önce sana okuduğum masalları hatırla. Yeni teknolojileri öğrenemediğimde, lütfen öğrenmem için sabırla bekle ve beni küçümseme. Hatırlıyor musun canım kızım, sana nasıl yemek yemeyi, saçını taramayı, giyinmeyi ve hayatındaki küçük sorunları çözmeyi nasıl öğrettiğimi?

Ben yaşlanırken lütfen sabırlı ol. Neler çektiğimi anla. Eğer konuştuklarımızı unutuyorsam, hatırlamam için zaman tanı. Yine hatırlayamazsam, lütfen kızma. Benim için en değerli olan şeyin senin yanında olmak olduğunu bil. Yaşlı ve buruşmuş bacaklarım yavaşça hareket ederse, tıpkı sana yürümeyi öğrettiğim gibi bana yürümemde yardımcı ol. O günler geldiğinde, üzülme ve sadece yanımda ol. Hayatımın sınırlı günlerini sevgi dolu şekilde geçirmemi sağla. Bana yaptıkların için gülümsemeyi ve teşekkür etmeyi ihmal etmeyeceğim. Seni her gördüğümde suratımda kocaman bir gülümseme oluşuyor. Hep yanında olduğumu hatırla. Sadece, seni çok sevdiğimi söylemek istiyorum canım kızım.”

Öğrenci, veli, verilen eğitimler, kesilen faturalara ait ayrıntılı istatistik çıkartın.

EDÆRİNCİK