Ebeveyn-Çocuk Etkileşimi ve İlişki Temelli Yaklaşımlar

Erken Çocukluk Döneminde Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Çocuklarla Ebeveyn-Çocuk Etkileşimi ve İlişki Temelli Yaklaşımlar

Erken ve yoğun eğitim programlarının çocuk-ebeveyn etkileşimi içerisinde gerçekleşmesi gerektiği alan yazında belirtilmiştir. Çocuğun gelişimi yirminci yüzyılın getirdiği yeniliklerle birlikte geniş bir çalışma alanı haline gelmiştir. Birincil bakıcının çocuğun gelişimi üzerindeki önemli rolünü vurgulayan Bowlby, yakınsal gelişimi alanını açıklayan Vygotsky ve diğer sosyal etkileşim ile öğrenmeyi vurgulayan Bronfenbrenner, Sameroff ve Chandler alan yazında çocuk ve çevre etkileşimi ile ilgili açıklamaları, çocuk gelişimi ve eğitimi alanındaki uygulama çalışmaları açısından önem taşımaktadır(Kesiktaş, 2012).

Araştırmalar, çocukların erken dönemlerindeki gelişimsel beceri düzeyleri ile ebeveynleri arasındaki sosyal etkileşim düzeyleri arasında yüksek düzeyde ilişki olduğunu savunmaktadır(Mahoney vd., 1998). Ebeveynlerin çocuklarının özellikle ilk beş yılında uygun düzeyde yanıtlayıcı davranışlarda bulunmaları çocukların dil, sosyal-duygusal, bilişsel gelişim alanlarına anlamlı katkı sağladıkları vurgulanmaktadır(Korkmaz, 2015; Mahoney, 2009).